Łaźnia ta wywodzi się ze starożytnej kultury śródziemnomorskiej co wpływa na to, iż jest to coś zupełnie innego niż typowa sauna. Oryginalna antyczna łaźnia rzymska składała się z trzech pomieszczeń o różnym przeznaczeniu: caldarium (sala gorącej kąpieli), tepidarium (ciepła sala wypoczynkowa) i frigidarium (sala z basenem z zimną wodą). W łaźni mogły też znajdować się dodatkowe pomieszczenia: sudatorium (sala z kąpielą parową) i laconicum (sala z wysoką temperaturą i suchym powietrzem).
Ówczesne łaźnie były wykładane płytami marmurowymi lub granitowymi, obecnie stosuje się głównie płyty ceramiczne. Sale współczesnej łaźni rzymskiej nie zawsze spełniają dokładnie takie same funkcje jakie spełniały te antyczne. Bardzo często łaźnią rzymską określa się saunę lub łaźnię parową z wilgotnością bliską 100% i temperaturą 40-55°C. Rzymskości takiej łaźni nadaje zazwyczaj specyficzna architektura wnętrza i jego wystrój.