Polskie aquaparki, baseny rekreacyjne, pływalnie z atrakcjami...

Uzdrowiskowy charakter Szczawna-Zdroju był znany od średniowiecza. Po raz pierwszy właściwości lecznicze wód zbadał nadworny lekarz Hochbergów – Caspar Schwenckfeldt w 1597 roku.

Nazwa uzdrowiska pochodzi od rodzaju wód mineralnych czerpanych z tutejszych źródeł, a zaproponował ją wybitny balneolog prof. Antoni Sabatowski.

Obecnie obowiązujący status uzdrowiska prawnie nadany w 1967 roku.

Picie wody zgodnie ze wskazaniami lekarskimi powoduje alkalizację treści żołądkowej, wzrost rezerwy alkalicznej krwi i obniżenie kwasu moczowego w organizmie.

Przy zastosowaniu wody do inhalacji następuje częściowe odgazowanie dwutlenku węgla i oddziaływanie oczyszczające i przeciwzapalne na drogi oddechowe.

Przy zastosowaniu wody do kąpieli czynnikami aktywnymi są głównie dwutlenek węgla i radon.

Gazy wchłaniane przez skórę wpływają korzystnie na gruczoły dokrewne i przemianę materii. Powodują ukrwienie skóry i tkanek przyległych, a następnie zwiększenie przepływu wieńcowego i diurezy.

• usłonecznienie roczne 1300 godzin,
• średnia roczna temperatura powietrza: 7,3ºC,
• amplituda temperatur skrajnych: 55,0ºC,
• liczba dni z komfortem klimatycznym w roku: 42%,
• liczba dni gorących w roku: 21,
• liczba dni bardzo mroźnych w roku: 19,
• liczba dni z opadem w roku: 164,
• średnia prędkość wiatru: 2,6 m/s.

• "Dąbrówka" − mineralna woda lecznicza, swoista, 0,20% wodorowęglanowo-sodowo-wapniowa, szczawa,
• "Marta" – mineralna woda lecznicza, swoista, 0,27% wodorowęglanowo-sodowa, radonowa, szczawa,
• "Młynarz" − mineralna woda lecznicza, swoista, 0,22% wodorowęglanowo-sodowo-magnezowo-wapniowa, szczawa,
• "Mieszko" – mineralna woda lecznicza, swoista, 0,36% wodorowęglanowo-sodowa, szczawa.

W kurorcie prowadzone jest leczenie uzdrowiskowe w następujących kierunkach leczniczych:

• choroby ortopedyczno-urazowe
• choroby reumatologiczne
• choroby górnych dróg oddechowych
• choroby dolnych dróg oddechowych
• choroby układu trawienia
• cukrzyca
• otyłość
• osteoporoza
• choroby nerek i dróg moczowych

1. Pijalnia wód leczniczych i hala spacerowa o długości 70,0 m.
2. Park Zdrojowy o powierzchni 17 ha.
3. Park Szwedzki o powierzchni 13 ha z dwoma stawami.
4. Ścieżki ruchowe zlokalizowane w Parku Zdrojowym i Parku Szwedzkim.

1. Książański Park Krajobrazowy.
2. Rezerwat leśny "Obszar Chronionego Krajobrazu Masywu Chełmca i Trógarbu".
3. Obszary Natura 2000:
• "Masyw Chełmca" - obszar ochrony siedlisk, głównie jaworzyny i lasów klonowo-lipowych,
• "Sudety Wałbrzysko-Kamiennogórskie" - obszar ochrony ptaków, m.in.: derkacza, bociana białego, bociana czarnego, sokoła wędrownego.

Źródła mineralne wykorzystywane były już w XVI wieku. Jednak to rok 1723 uznaje się za przełomowy w historii uzdrowiska. Wówczas teren ze źródłem wykupił właściciel posiadłości Jedlinka, Hans Christoph baron von Seher-Thoss. Rozpoczęto budowę domu zdrojowego, która nadzorowana była przez żonę barona - Charlottę Maximillianę. Od jej imienia wywodzi się nazwa źródła oraz miejscowości Bad Charlottenbrunn, funkcjonująca do 1946 roku.

Obecnie obowiązujący status uzdrowiska prawnie nadany w 1967 roku.

Mineralna woda lecznicza swoista 0,11% szczawa wodorowęglanowo–wapniowo–magnezowo–sodowa, fluorkowa, żelazista, radonowa, z odwiertu „J-300”.

Woda charakteryzuje się odczynem pH 5,96 przewodnością elektrolityczną właściwą 1220 μS/cm, zawartością wodorowęglanów 683,42 mg/dm³, żelaza ogólnego 17,67 mg/dm³, CO₂ wolnego 1076,68 mg/dm³ (pomiar bezpośredni w terenie wykazał 1919 mg/dm³), fluoru 1,51 mg/dm³, temperaturą na wpływie 15°C.

Suma stałych składników mineralnych wynosi 1144,97 mg/dm³.

W kurorcie prowadzone jest leczenie uzdrowiskowe w następujących kierunkach leczniczych:

• choroby ortopedyczno-urazowe
• choroby reumatologiczne
• choroby kardiologiczne i nadciśnienie
• choroby górnych dróg oddechowych
• choroby dolnych dróg oddechowych
• choroby układu trawienia
• choroby nerek i dróg moczowych

1. Park Północny.
2. Uzdrowiskowy Szlak Turystyczno-rekreacyjny.
3. Pijalnia uzdrowiskowa.

1. Park Krajobrazowy Gór Sowich,
2. Park Krajobrazowy Sudetów Wałbrzyskich,
3. Obszary Natura 2000:
• "Góry Kamienne" - obszar ochrony siedlisk, m.in. lasów jaworowych, mezo- i eutroficznych buczyn oraz borów bagiennych,
• "Ostoja Nietoperzy Gór Sowich" - obszar ochrony siedlisk, z występującymi na tym terenie miejscami zimowania i żerowania mopka, nocka Bechsteina i nocka dużego,
• "Sudety Wałbrzysko-Kamiennogórskie" - obszar ochrony ptaków, m.in. derkacza, bociana białego, bociana czarnego i sokoła wędrownego.