Polanickie wody mineralne znane by³y ju¿ w XVI wieku. Wspomina o nich w "Glaciographii" k³odzki kronikarz Aelurius. W roku 1828 w³a¶cicielem miasta zostaje kupiec Joseph Gromls, który zadba³ o ¼ród³a buduj±c ma³± pijalniê oraz drewniane ³azienki. Przyjmuje siê, i¿ to by³ moment rozpoczêcia historii Polanicy jako uzdrowiska.
W roku 1873 ³azienki kupi³ wroc³awski przemys³owiec Wenzeslaus Hoffman zlecaj±c zbadanie w³a¶ciwo¶ci wód. W wyniku jego dzia³añ powsta³ rozleg³y park, zbudowano now± pijalniê wód, dom zdrojowy i teatr.
W roku 1904 zaczêto eksploatacjê ¼ród³a "Wielka Pieniawa".
Obecnie obowi±zuj±cy status uzdrowiska prawnie nadany w 1967 roku.
W kurorcie prowadzone jest leczenie uzdrowiskowe w nastêpuj±cych kierunkach leczniczych:
Pierwsze wzmianki o wodach leczniczych pochodz± z pocz±tku XV wieku. W 1748 roku przeprowadzono badania ¼róde³ wód mineralnych. Od 1769 roku Duszniki sta³y siê oficjalnym uzdrowiskiem poprzez wpisanie "Zimnego Zdroju" na listê ¼róde³ leczniczych ówczesnych Prus.
Obecnie obowi±zuj±cy status uzdrowiska prawnie nadany w 1967 roku.
W kurorcie prowadzone jest leczenie uzdrowiskowe w nastêpuj±cych kierunkach leczniczych: