Pierwsza wzmianka o Przerzeczynie pochodzi już z 1264 roku lecz za początek działalności uzdrowiska uznaje się rok 1802. Ujęto wtedy dwa źródła wód mineralnych. W roku 1824 powstał pierwszy dom zdrojowy. W 1953 roku utworzone zostało Przedsiębiorstwo Państwowe "Uzdrowisko Przerzeczyn".
Obecnie obowiązujący status uzdrowiska prawnie nadany w 1997 roku.
W kurorcie prowadzone jest leczenie uzdrowiskowe w następujących kierunkach leczniczych:
Źródła mineralne wykorzystywane były już w XVI wieku. Jednak to rok 1723 uznaje się za przełomowy w historii uzdrowiska. Wówczas teren ze źródłem wykupił właściciel posiadłości Jedlinka, Hans Christoph baron von Seher-Thoss. Rozpoczęto budowę domu zdrojowego, która nadzorowana była przez żonę barona - Charlottę Maximillianę. Od jej imienia wywodzi się nazwa źródła oraz miejscowości Bad Charlottenbrunn, funkcjonująca do 1946 roku.
Obecnie obowiązujący status uzdrowiska prawnie nadany w 1967 roku.
Mineralna woda lecznicza swoista 0,11% szczawa wodorowęglanowo–wapniowo–magnezowo–sodowa, fluorkowa, żelazista, radonowa, z odwiertu „J-300”.
Woda charakteryzuje się odczynem pH 5,96 przewodnością elektrolityczną właściwą 1220 μS/cm, zawartością wodorowęglanów 683,42 mg/dm³, żelaza ogólnego 17,67 mg/dm³, CO2 wolnego 1076,68 mg/dm³ (pomiar bezpośredni w terenie wykazał 1919 mg/dm³), fluoru 1,51 mg/dm³, temperaturą na wpływie 15°C.
Suma stałych składników mineralnych wynosi 1144,97 mg/dm³.
W kurorcie prowadzone jest leczenie uzdrowiskowe w następujących kierunkach leczniczych: