Polskie aquaparki, baseny rekreacyjne, pływalnie z atrakcjami...

Solankę jodowo-bromową odkryto tu w roku 1856 podczas poszukiwań soli. Wkrótce z wielkim rozmachem zbudowano pierwsze obiekty: łazienki, dom zdrojowy, pijalnię oraz pensjonat. Założycielami uzdrowiska byli: pszczyński lekarz, chirurg i położnik A. Bäbel, budowniczy W. Czech i dwaj kupcy H. Schiller i J. Lustig. W maju 1862 roku rozpoczął się pierwszy sezon kuracyjny.

Obecnie obowiązujący status uzdrowiska prawnie nadany w 1967 roku.

1. Mineralna woda swoista, 7,5% chlorkowo-sodowa (solanka) jodkowa, żelazista z odwiertów: „Goczałkowice Nowy-1” (GN-1) i „Goczałkowice-21” (G-21).
2. Mineralna woda swoista, 6,3% chlorkowo-sodowa (solanka) jodkowa, żelazista z odwiertu „Goczałkowice Nowy-2” (GN-2).
3. Torf leczniczy (borowina) typu niskiego ze złoża „Rudołtowice”.

W kurorcie prowadzone jest leczenie uzdrowiskowe w następujących kierunkach leczniczych:

• choroby ortopedyczno-urazowe
• choroby układu nerwowego
• choroby reumatologiczne
• osteoporoza

1. Basen leczniczo – rehabilitacyjny zlokalizowany w Zakładzie Przyrodoleczniczym, pawilon I (wymiary: 16 x 9,5 m, głębokość 1,0-1,7 m, napełniany rozcieńczoną solanką).
2. Basen rehabilitacyjny zlokalizowany w Szpitalu Uzdrowiskowym „Stokrotka” (wymiary: 10,6 x 3,7 m, głębokość 0,8–1,1 m).
3. Basen „Goczuś” zlokalizowany przy ulicy Powstańców Śląskich 3 (basen sportowy, basen treningowy, brodzik, jacuzzi, sauna, zjeżdżalnia).
4. Park Zdrojowy.

1. Obszar Specjalnej Ochrony Ptaków Natura 2000 „Dolina Górnej Wisły".
2. Specjalny Obszar Ochrony „Zbiornik Goczałkowicki - ujście Wisły i Bajerki”.