Hotel położony nieopodal basenów (ok. 600m).
Informacje o właściwościach wód iwonickich pochodzą z 1578 roku z dzieła pt. "Cieplice". Opisał je Wojciech Oczko, wówczas nadworny lekarz króla Stefana Batorego, jeden z twórców polskiej medycyny i balneologii.
Rozkwit uzdrowisku przyniosła rodzina Załuskich, która nabyła miejscowość w 1799 roku. W 1835 cznne były trzy zdroje, a w 1838 roku zakład kąpielowy wyposażony w 12 łazienek.
Obecnie obowiązujący status uzdrowiska prawnie nadany w 1967 roku.
W kurorcie prowadzone jest leczenie uzdrowiskowe w następujących kierunkach leczniczych:
Źródła mineralne odkryte zostały 16 sierpnia 1876 roku. Analizy wód dokonane przez chemika Tytusa Sławika (w 1876r.) oraz chemika wiedeńskiego dra Wesselsky’ego (w 1877r.), jak również profesora Uniwersytetu Lwowskiego Bronisława Radziszewskiego (w 1881 r.) potwierdziły ich szczególne właściwości. Nowo powstałe uzdrowisko odznaczone zostało na wystawie przyrodniczej w Krakowie w 1882 roku srebrnym medalem.
Obecnie obowiązujący status uzdrowiska prawnie nadany w 1967 roku.
Wody mineralne z naturalnych źródeł Tytus, Klaudia i Celestyna wykorzystywane są do kąpieli, inhalacji i kuracji pitnej. Woda mineralna z odwiertu Rymanów Zdrój 5 stosowana jest do kąpieli, sporadycznie do kuracji pitnej, z odwiertów Rymanów Zdrój 2 i Rymanów Zdrój 4 sporadycznie do kuracji pitnej.
W kurorcie prowadzone jest leczenie uzdrowiskowe w następujących kierunkach leczniczych: