Wynalazek pochodzi ze starożytnej Grecji co uwiecznione zostało na wazach i malowidłach ściennych. Na masową skalę prysznice były montowane w koszarach wojska pruskiego w 1879 roku co ponoć spopularyzowało to urządzenie.
Sama nazwa pochodzi od nazwiska Vincenta Priessnitza (1799-1851) jednego z twórców hydroterapii. Urodził się on na terenie ówczesnego Śląska Austriackiego w Gräfenbergu nieopodal należącego obecnie do Republiki Czeskiej Jesenika.
Co ciekawe nazwa „prysznic” używana jest jedynie w języku polskim. W niemieckim jest to Dusche, a w czeskim sprcha.
Priessnitz nie posiadał wykształcenia medycznego, prawdopodobnie nie umiał też czytać i pisać, gdyż nie spisywał wyników swoich badań ani ich nie publikował. Wiedzę czerpał z obserwacji przyrody. Kiedy to na przykład sarna leczyła zranioną nogę mocząc ją w leśnym źródełku. Sam również wyleczył się dzięki kuracjom wodnym z urazów jakich doznał w wypadku. Załadowany wóz przejechał mu przez klatkę piersiową, a jego stan po wypadku określono jako śmiertelny. "Cud" wyleczenia stał się znany i wkrótce Priessnitz w swoim domu urządził pierwszą na świecie placówkę wodolecznictwa. Po okresie oskarżeń o szarlatanerię również lekarze przyjeżdżali uczyć się nowych metod leczenia.
Jedną z tych metod było polewanie pacjenta wodą płynącą w drewnianej rynience wprost ze źródełka. By móc stosować te zabiegi również zimą Priessnitz skonstruował urządzenie, dzięki któremu można było stosować tę metodę również pod dachem. I tak też powstał prototyp współczesnego prysznica.
Data publikacji: 20. | 12. | 2008 |