Kąpiel po japońsku

Za kotarą z tym znakiem znajdziemy gorące źródła
Za kotarą z tym znakiem znajdziemy gorące źródła

Japończycy słyną z czystości, która utożsamiana jest z pięknem. Na określenie obu tych stanów stosowane jest nawet jedno słowo: kirei. W kraju kwitnącej wiśni myto się i zażywano kąpieli już w czasach, kiedy w Europie uważano, że mycie ciała jest grzechem i grozi chorobami. Naród ten jest silnie zakorzeniony w swej tradycji kultywując wiele rytuałów w różnych sferach życia. Również przestrzeń kąpielowa wypełniona jest specyficznymi zwyczajami. Dotyczy to zarówno domowej łazienki, jak i popularnych łaźni. Te ostatnie niestety zanikają, chociaż szacuje się, iż w samym Tokio jest ich około tysiąca. To miejsca, które dają poczucie cofnięcia się w czasie, wręcz do okresu Edo (1603-1868).

Etykieta
Typowa japońska łaźnia. Stanowiska do mycia na siedząco i basenik z gorącą wodą. Na ścianie góra Fudżi.

Obowiązującą do dzisiaj zasadą jest umycie się przed wzięciem jakiejkolwiek kąpieli. Brzmi to może nieco nielogicznie ale jest jak najbardziej sensowne. Kąpiel bowiem służy relaksowi i odprężeniu i nie ma celu higienicznego. Zresztą siedzenie w wannie brudnej wody z mydlinami wydaje się po głębszym namyśle czymś mało atrakcyjnym. Japończyk więc zanim wskoczy do wanny pełnej gorącej wody, najpierw umyje się na stołeczku polewając się wodą za pomocą czerpaka, miseczki lub prysznica.


Jeśli jednak ktoś znajdzie się w japońskiej publicznej łaźni (sento) lub prywatnej łazience, będzie z pewnością zaskoczony tym, że baterie prysznicowe zamontowane są tam zaledwie kilkadziesiąt centymetrów od podłogi. Służą one właśnie do spłukania bardzo starannie i nieśpiesznie umytego na siedząco ciała. Nie wskazane jest jednak opłukiwanie się w pozycji stojącej. Dopiero po takiej ablucji ciała można zanurzyć się w wannie czystej, odprężającej wody. Temperatura tej wody może być trudna do zniesienia, bo nierzadko przekracza 40°C.

Udając się do sento zabrać należy ze sobą dwa ręczniki. Większy, zostawiany jest w szafce lub koszyku przed wejściem do łaźni. Mniejszy służy jako myjka i ewentualnie jako zakrycie intymnych części ciała. W wannie jednak ręcznik nie powinien się znaleźć tak samo jak jakikolwiek inny rodzaj odzienia. Japończycy wchodząc do wanny w publicznym miejscu często zakładają ów ręcznik na głowę.

Etykieta kąpielowa:
  1. Wejdź do łaźni nago, ewentualnie skrywając intymne strefy małym ręcznikiem.
  2. Na siedząco wyszoruj się używając tego ręcznika i bardzo dokładnie opłucz.
  3. Nie biegaj. Do wody wchodź bardzo ostrożnie. Nie pochlap innych.
  4. Ręcznik połóż na brzegu albo na głowie. Nie wolno go zamoczyć w wannie.
  5. To nie pralnia. Nie wolno też używać w wannie środków myjących.
  6. Przed wyjściem z pomieszczenia wytrzyj z ciała ociekającą wodę.
Restrykcje
Tatuaże zakazane!

Nieprzestrzeganie etykiety kąpielowej przez turystów jest niezwykle źle widziane. W obronie przed nieumiejącymi przystosować się osobami, przed wejściem do niektórych łaźni znaleźć można w kilku językach napis: "Tylko dla Japończyków". Dosyć powszechną inną restrykcją jest zakaz przebywania w tych miejscach osób mających tatuaże. Dotyczy to zarówno tych permanentnych jak i zmywalnych. Jest to związane z niechęcią do japońskiej mafii - yakuzy, której członkowie wyróżniają się mocno wytatuowanym ciałem.

Gorące źródła
"Dogo Onsen" - łażnia z gorącymi źródłami

Nie sposób tu nie wspomnieć o bardzo popularnych w Japonii kąpielach w gorących źródłach (onsen). Wulkaniczne wyspy pełne są geotermalnych sadzawek, które nierzadko znaleźć można nie tylko na łonie natury ale też w tradycyjnych łaźniach. Woda w nich jest pełna rozpuszczonych minerałów przyjmując często mleczną barwę.


Jedną z najstarszych i najbardziej znaną łaźnią w Japonii jest "Dogo Onsen". Znajduje się ona w miejscowości Matsuyama na wyspie Shikoku. Historia kąpieli w znajdujących się wewnątrz gorących źródłach sięga 3 tysięcy lat. Obecny budynek pochodzi z 1894 roku. Jest to tak zwany super onsen czyli coś w rodzaju współczesnego ośrodka spa.

Panie na lewo, panowie na prawo
Znaki określające strefy dla pań (czerwone) i panów (niebieskie)

Kąpiele najczęściej mają charakter rozdzielnopłciowy, aczkolwiek zdarzają się też miejsca gdzie panie przebywają razem z panami. Rozróżnienie strefy męskiej (otoko) i damskiej (onna) może przebiegać według kolorów kotar: niebieska - panowie, czerwona - panie. Ponadto warto poznać znaki języka japońskiego określające te strefy. Kiedyś wspólne kąpiele mężczyzn i kobiet były zupełnie naturalne, dopiero wtedy gdy Japonia zaczęła otwierać się na kulturę Zachodu, wprowadzono rozdzielność płciową.

Charakterystyczną cechą takich kąpieli jest przebywanie wśród współkąpiących się zupełnie nago. Taka naga kąpiel jest elementem budowania więzi społecznych. Wśród osób bliskich jest wyrazem szczerej przyjaźni, w której nie ma nic do ukrycia (hadaka no tsukiai). Ponadto bez odzienia wszyscy są równi bez względu na pozycję społeczną.

W łazience

Będąc gościem w japońskim domu musimy przestrzegać wspomnianej już zasady. Najpierw należy umyć się na stołeczku, a dopiero później po dokładnym spłukaniu mydła i szamponu wskoczyć do wanny. Po wygrzaniu się w wannie nie należy jednak wypuszczać wody. Byłoby to bardzo niemile widziane. Woda ta będzie jeszcze wykorzystywana i to nie raz.

Japońskie domowe wanny (ofuro) są zwykle krótsze od naszych ale za to głębsze. Ponadto często są to urządzenia naszpikowane, a jakże, elektroniką i gadające. Informują na przykład o tym, że spadła temperatura wody i że będzie ona podgrzewana. Wanny takie również same napełniają się wodą i gdy są gotowe zapraszają do wymoczenia się. Oczywiście stosuje się też całkiem tradycyjne, drewniane wanny wykonane z hinoki czyli cyprysa japońskiego.


Mimo iż japońskie mieszkania wyposażone są w łazienki to kult wspólnej kąpieli w sento i onsen jest bardzo żywy. Sama kąpiel nie jest zwykłą czynnością ale rytuałem, którego celem jest oczyszczenie nie tyle ciała co umysłu, zrelaksowanie i odprężenie. Zwyczajowym malowidłem umieszczanym na ścianach łaźni jest góra Fudżi, która na tle błękitnego nieba wyrasta z turkusowego jeziora. Dla wyznawców shintoizmu, tradycyjnej japońskiej religii, jest to święta góra - przedsionek raju. Jedno z japońskich przysłów mówi ponadto: ofuro - wa ten - ni noboru kokochi, czyli: weź kąpiel, a poczujesz się jak w niebie.


Data publikacji: 23.03.2010
wszystkie Historie...wszystkie FAKTY...

Wyszukiwarka aquaparków
  • województwo
  • miejscowość
  • wielkość
  • różne
  • atrakcje
  • zjeżdżalnie
  • rodzaj
Ostatnio dodane opinie
Środa Śląska: Średzki Park Wodny
Stivi Gonzalez (18.03.2024):
Wychodząc z sauny zostałem poproszony o niedopłatę 0, 62 grosze. Nanosekundy...
wszystkich opinii: 25
Tarnowskie Góry: Park Wodny Tarnowskie Góry
Cziki cziki (17.03.2024):
Obsługa basenu bardzo nie sympatyczna, panie na kasie obrażone że musiały...
wszystkich opinii: 84
Tarnowskie Góry: Park Wodny Tarnowskie Góry
Lech u (14.03.2024):
Brawo dla personelu dbająca o czystość, jak i obsługę przy kasach. Zawsze...
wszystkich opinii: 84
Bardzo często użytkownicy basenu są niezadowoleni z tego, że muszą płacić za czas spędzony w obiekcie...
Chociaż za europejskie centrum saunowania uznaje się państwa skandynawskie, w szczególności Finlandię,...
Marzec 2024
PnWtŚrCzPtSoN
123
45678910
11121314151617
18192021222324
25262728293031