Już od XVII wieku znane były właściwości lecznicze tutejszych wód mineralnych kiedy to leczono tu choroby weneryczne. Jako miejscowość uzdrowiskowa Wapienne zaczyna intensywnie rozwijać się w XIX wieku. W 1848 roku zakład zdrojowy posiadał trzy wille i łazienki o 50 wannach. Po pożarze łazienki odbudowano w latach 1904 - 1906. Zostały one zniszczone podczas I wojny światowej i odbudowane w latach 1920 - 1924. Ponownie zniszczone w czasie II wojny światowej wznowiły swą działalność dopiero w 1952 roku.
Obecnie obowiązujący status uzdrowiska prawnie nadany w 1967 roku.
Uzdrowisko położone jest w Beskidzie Niskim w Paśmie Magurskim (od strony północno-wschodniej rozciągają się pasma Magury Małastowskiej i Magury Wątkowskiej), w dolinie potoków: Wapnianka, Rozdzielanka i Szpakówka, w otoczeniu gór: Łysa Góra (Mały Ferdel), Ferdel, Męcińska Góra i Kamienna Góra.
Obszar Uzdrowiska Wapienne obejmuje Sołectwo Wapienne oraz Sołectwo Męcina Wielka.
W kurorcie prowadzone jest leczenie uzdrowiskowe w następujących kierunkach leczniczych: