Początek i statusHistoria warzenia soli na terenie Inowrocławia sięga czasów średniowiecza. O walorach zdrowotnych solanki wspomina dokument króla Kazimierza Jagiellończyka z 1450 roku. Wspomina się też, że źródła leczyły z niepłodności Judytę, żonę króla Władysława Hermana, matkę późniejszego króla Bolesława Krzywoustego.
Uzdrowisko na terenie Inowrocławia założyło Towarzystwo Akcyjne „Solanki Inowrocławskie” w 1875 roku, niebawem powstały też pierwsze łazienki.
Obecnie obowiązujący status uzdrowiska prawnie nadany w 1967 roku.
Położenie Działanie leczniczeW czasie stosowania pitnego odpowiednio dozowanej ilości wody 0,29% można uzyskać wzrost sekrecji soku żołądkowego oraz pobudzenie czynności wątroby i trzustki.
Kąpiele w mineralnej wodzie leczniczej 1,29% wywierają działanie polegające na bezpośrednim wpływie składników kąpieli na skórę, zakończenia nerwów i naczynia krwionośne oraz na cały organizm, przez receptory skóry i autonomiczny układ nerwowy.
Dzięki temu działaniu następuje zmniejszenie pobudliwości nerwów czuciowych i ruchowych, poprawa ukrwienia skóry i tkanek przyległych, normalizacja ciśnienia krwi i regulacja jej krążenia.
Obecność siarkowodoru i wodorosiarczków w tej wodzie wzmaga zarówno działanie ogólne jak też miejscowe (wskutek efektów keratolitycznych) kąpieli mineralnej.
Klimat Naturalne surowce lecznicze KIerunki leczniczeW kurorcie prowadzone jest leczenie uzdrowiskowe w następujących kierunkach leczniczych:
Urządzenia lecznictwa Okoliczne formy ochrony przyrody
